Łagodne Wzniesienia

Hestia

Kiwnęła łbem. - Owszem. - stwierdziła, w sumie, to nie obchodziły ją inne lwy. Była egoistką. - Mysle, że nie długo tu będzie dużo lwów. Ale co mi tam, żyję własnym życiem. - stwierdziła i opadła zmęczona na wzniesieniu.

Mira

-hehe juz jest duzo lwów
Zasmiała sie
-ale no wiesz w sumie masz racje kazdy zyje swoim zyciem
połozyła sie i oparła łeb o łapy

Hestia

Uniosła brew. - Cieszę sie, że sie ze mną zgadasz. - mruknęła wymuszając uśmiech, machnęła nerwowo ogonem.

Mira

-wiesz zaschło mi od tego gadania w gardle, ide do wodopoju
zasmiała sie i stała, lekkim truchtem pobiegła do wodopoju

[zt]

Carea

{Lwica nie odzywała się, ponieważ nie miała tu nic do gadania. Jednak nie umiała zamknąć pyska na kłódkę.} Co się stało, że tak się zachowujesz? {palnęła do Hestii}.

Hestia

- A niby jak ? - zapytała, uniosła brew.

Carea

Nie ważne. {rzekła i położyła się. Ułożyła łeb na łapach i wpatrzyła się w horyzont}.